Czy trzeba iść na pogrzeb?
Uroczystość pogrzebowa nie wymaga specjalnego zaproszenia. Oczywiście, najbliższe osoby poinformują się wzajemnie zarówno o śmierci członka rodziny, jak i o czasie i miejscu pogrzebu. Znajomi i przyjaciele mogą się o tym dowiedzieć od rodziny, od innych znajomych, z wywieszonej przy kościele lub na domu zmarłego klepsydry, z umieszczonego w prasie lub w Internecie nekrologu. To, czy udamy się na pogrzeb znanej sobie osoby zależy tylko i wyłącznie od własnego samopoczucia, sumienia i potrzeby. Pogrzeb znajomej osoby nie jest „obowiązkowy”, nie ma także przeciwwskazań, żeby uczestniczył w nim każdy, kto czuje taką potrzebę. Jeżeli zdecydujemy się na uczestnictwo w uroczystościach żałobnych warto wziąć pod uwagę savoir-vivre na pogrzebie, który obowiązuje wszystkich uczestników.
Ubiór
Etykieta pogrzebowa dokładnie określa dresscode obowiązujący na uroczystości. Dla najbliższej rodziny jest to najczęściej:
- dla kobiety czarna sukienka, czarna lub biała bluzka w połączeniu z czarną spódnicą lub garniturem, czarne buty, czarne lub ciemne rajstopy;
- dla mężczyzny czarny garnitur, biała koszula z czarnym lub ciemnym, stonowanym krawatem, czarne buty i skarpetki, czarne dodatki (pasek, szelki, nakrycie głowy).
Dalszej rodziny i znajomych nie obowiązują już tak bardzo ścisłe zasady niemniej ubrać się należy elegancko, najlepiej w ciemnych, nie rzucających się w oczy kolorach. Naruszeniem etykiety pogrzebowej będzie strój niedbały, sportowy, jaskrawy, zbyt krótkie spódnice i dekolty u kobiet, krzykliwa biżuteria czy wymyślna fryzura i ostry makijaż.
Zachowanie na pogrzebie
Na uroczystość należy przyjść bezwzględnie punktualnie. Na pogrzebie unikamy głośnych rozmów, zachowujemy się cicho, spokojnie, z godnością, okazując w ten sposób szacunek zmarłemu i współczucie jego najbliższym. Należy koniecznie pamiętać o wyciszeniu telefonu i w żadnym wypadku nie używać go podczas ceremonii. Nagrywanie i fotografowanie jest możliwe wyłącznie za wyraźną zgodą lub na prośbę rodziny. Jeśli organizowana jest stypa należy prowadzić na niej spokojne, niezobowiązujące rozmowy. W dobrym tonie jest sympatyczne wspomnienie związane ze zmarłym lub podkreślenie pozytywnych cech jego osobowości. Absolutne tabu to uwagi na temat spadku i podziału majątku, komentowanie takich faktów jak rozstania i rozwody. Nie na miejscu jest również rozpamiętywanie choroby i cierpienia – może okazać się to zbyt bolesne dla najbliższych.
Na uroczystościach religijnych zachowujemy się zawsze zgodnie z zasadami danej religii. Jeśli nie są nam znane, wypada dowiedzieć się o nich wcześniej i odpowiednio przygotować.
Jak okazać wsparcie z godnością? Czy wypada zaoferować pomoc?
Jeżeli ustalona jest już data pogrzebu z pewnością załatwieniem wszelkich formalności pogrzebowych i organizacją zajęła się najbliższa rodzina wraz z firmą pogrzebową. Dalsza rodzina, przyjaciele i znajomi osoby zmarłej mogą zaoferować pomoc już po pogrzebie. Nie należy się z nią narzucać przed, a szczególnie podczas uroczystości.
Czy i jak składać kondolencje?
Jeśli Rodzina nie zdecyduje inaczej, savoir-vivre na pogrzebie zakłada, że jego uczestnicy złożą rodzinie kondolencje. Nie muszą być one zbyt długie i kwieciste. Dłuższe i osobiste wyrazy współczucia może wyrazić najbliższa rodzina i przyjaciele. Osoby znajome powinny ograniczyć się do uścisku dłoni i krótkiej formuły typu „proszę przyjąć szczere wyrazy współczucia” lub podobnej.
Jeżeli w pogrzebie uczestniczy wiele osób i osobiste złożenie kondolencji nie jest możliwe należy zrobić to po pogrzebie. Dotyczy to również osób, które z różnych powodów nie mogły uczestniczyć w ceremonii. Kondolencje po pogrzebie najlepiej złożyć osobiście lub telefonicznie. Kondolencje za pośrednictwem SMS-a lub wiadomości mailowej nie są w zbyt dobrym tonie.